Sommige verhalen beginnen met een businessplan, een kapitaalronde of een uitgewerkt concept. Andere starten vanuit een veel eenvoudigere behoefte: samen een leven opbouwen. Dat is het verhaal van Igor en Semin, die in 2018 iyagi openden.
Toen was het koppel 23 jaar. Hij werkte in de reclame, zij in eventorganisatie. Wanneer Semin vanuit haar thuisland Zuid-Korea in Brussel aankomt, blijkt haar diploma niet voldoende en wordt de administratie al snel complex. Igor gaat op zoek naar een oplossing: “Ik moest een manier vinden zodat mijn vrouw kon werken. Dus dachten we: laten we zelf iets creëren.”
Een gevel, 15 m² en veel elbow grease
Toevallig vinden ze een kleine vitrine achter het Sint-Bonifaceplein. Binnen is er niets: geen gas, geen water, geen ziel. Ze schilderen zelf, installeren zelf, knutselen zelf. Zo ontstaat dit avontuur van 15 m²: iyagi, een originele én kwalitatieve take-away. “We wilden de echte Koreaanse familiekeuken brengen,” vertelt Igor. Geen fancy of Instagram-versie, maar warme, huiselijke gerechten zoals je ze in Seoul op een doordeweekse avond eet.
Voir cette publication sur Instagram
Een kaart van vijf gerechten
Minimale oppervlakte, minimaal budget, maar één sterke idee: een slim systeem waarin ingrediënten in meerdere gerechten terugkomen, met geoptimaliseerde snijtechnieken, weinig voorraad en minimaal verlies. “Elk gerecht deelt zoveel mogelijk ingrediënten, maar moet toch volledig anders zijn. Groenterestjes worden sauzen; lente-ui zit zowel in de bossam als elders. Een slimme, ambachtelijke keuken, zonder industriële trucjes. Op de kaart: vijf gerechten, allemaal aan dezelfde prijs.”
Aanvankelijk €9,50 voor een royale portie. Na covid €11, daarna €13. Maar altijd met dezelfde belofte: iedereen betaalt hetzelfde. En steeds met kwaliteitsproducten: bio-eieren, Mechelse koekoek, Belgisch hoevevarkensvlees, Simmental- en Holsteinrund, en huisgemaakte kimchi.
Vanaf dag één stroomden nieuwsgierige Brusselaars toe. De doelgroep, tussen 25 en 45 jaar, herkent zich in de eerlijkheid, de coherentie en de authenticiteit van het concept. Mond-tot-mondreclame doet de rest: de vitrine is klein, maar vertelt alles. iyagi heeft nooit gezocht naar hype. De hype kwam naar hen.
Van take-away naar tafelen: de tweede iyagi
Zeven jaar later groeit iyagi verder. Het koppel opent een tweede zaak aan de Zuidstraat 57, op enkele stappen van de Grote Markt. De wijk is in volle verandering – een mix van kantoren, toeristen, bewoners, kerstdrukte en dagelijks stadsleven. De plek is perfect: levendig, warm, uitnodigend.
Ditmaal zijn er enkele zitplaatsen en een formule van €21 voor een hoofdgerecht + banchan. Nog steeds eenvoudig, ontworpen om te draaien zonder overdreven personeelskosten. “Hoe meer je vereenvoudigt, hoe minder personeel je nodig hebt.” Vandaar het pick-up-systeem waarbij de klant zijn gerecht aan de toonbank komt afhalen.
Voor dit tweede project bleek het couveuseprogramma van hub.brussels essentieel. “Vooral de boekhoudkundige begeleiding, de opmaak van het businessplan, de praktische seminars en zelfs sessies over restaurantvitrine-inrichting,” legt Igor uit.
Voir cette publication sur Instagram
Duurzaamheid: geen slogans, wel daden
Bij iyagi is duurzaamheid geen marketingterm maar een dagelijkse praktijk: geen plastic, recycleerbare verpakkingen, Belgisch vlees, 100% hernieuwbare energie en €1 korting voor wie zijn eigen bakje meebrengt. Plus de volledige valorisatie van producten, optimale verwerking en minimaal afval.
Ondernemen: telkens opnieuw
Op zijn 30e geeft Igor toe dat zijn echte plezier niet zozeer in het runnen van een restaurant ligt, maar in het openen, creëren, bedenken, analyseren en helpen.
Loodgieter, keukenbouwer, consultant, ontwerper van mini-keukens: hij doet alles.
Maar vandaag is de prioriteit duidelijk: dit tweede adres doen draaien, stabiliteit brengen en opnieuw een leefritme vinden samen met Semin. En zijn advies voor wie wil starten?
“Je mag niet te bang zijn en je niet laten verlammen door negatieve meningen. België is niet hard voor mensen die falen. Je moet dingen proberen. Je moet het doen.”
Een mentaliteit.