De deuren laten openstaan terwijl binnen de airco aanstaat, het terras verwarmen in de winter… allemaal energievretende praktijken die nochtans vaak voorkomen in de horeca. Uit die vaststelling ontstond het idee om terrasverwarmers te verbieden in de openbare ruimte. Onze Franse buren namen dat besluit al in de lente. Maar hoe zit het bij ons?
Interview Romane Henkinbrant
In de Stad Brussel, Jette, Elsene en Sint-Lambrechts-Woluwe werd overgeschakeld op plaids, terwijl de rest van het Gewest zijn klanten nog steeds lokt met kacheltjes en andere terrasverwarmers. Zouden niet beter dezelfde regels gelden in het hele Gewest? Alain Maron, Minister van Milieu, Klimaat en Energie (Ecolo), overweegt dat alvast: hij kondigde onlangs aan buitenverwarming in de openbare ruimte te willen verbieden. Dit project, dat oorspronkelijk bedoeld was als bijdrage aan de Europese verbintenissen om het energieverbruik te verminderen, komt op het juiste moment om de energiecrisis aan te pakken. Naast deze milieu- en economische argumenten spelen ook esthetische en veiligheidsredenen, met de bedoeling samenscholingen in open lucht te vermijden, omdat overlast er vaak groter en moeilijker te vermijden is.
Tussen angst en onbegrip
Door het voorstel zijn sommige handelaars echter ten einde raad: terwijl de regering tijdens de gezondheidscrisis pleitte voor de bevordering van terrassen om restauranthouders in staat te stellen hun klanten te blijven ontvangen, wat soms grote investeringen vroeg, ondergraaft dit voorstel deze mogelijkheid, door een groot deel van het comfort weg te nemen. Zolang het hele land niet dezelfde regels hanteert, blijft bovendien de vrees bestaan dat de consument elders dan in de hoofdstad een terrasje zal gaan doen.
Het verbod op terrasverwarmers is momenteel een gemeentelijke kwestie.
Globaler probleem
Wat als het echte probleem erin zou bestaan dat de Brusselaars en, meer algemeen, de Belgen als dusdanig niet gelijk zijn voor de wet? Het verbod op terrasverwarmers is momenteel een gemeentelijke aangelegenheid, waardoor ongelijkheid tussen restauranthouders ontstaat. Een globale regeling voor het hele Brussels Hoofdstedelijk Gewest (en zijn 19 gemeenten) moet het mogelijk maken een bepaalde vorm van concurrentie te vermijden. Wat zijn de alternatieven om toch nog op het terras te kunnen zitten? Dekentjes uitdelen aan klanten of voorzieningen om tocht tegen te gaan installeren? Het valt nog te bezien of daarvoor bepaalde steunmaatregelen zullen worden genomen.