Bekende Brusselaars over het nieuwe mobiliteitsplan en de rechtstreekse impact dat het op hen heeft. Zijn ze voor of tegen?
Interview Vanille Dujardin
VOOR
Thomas Vervaet, manager consultant in marketing en communication voor The Hotel.
Over de Waterloolaan – een van de belangrijkste zones voor de luxesector in Brussel – denk ik dat het absoluut noodzakelijk is die opnieuw aan te leggen, gezien de staat waarin ze zich bevindt. The Hotel en zijn eigenaars hebben deze plannen dan ook altijd aangemoedigd. Natuurlijk zijn we ons ervan bewust dat er een impact zal zijn tijdens de werken, wellicht ook voor onze business, maar we denken dat het op termijn een heel gunstig effect zal hebben. In tegenstelling tot de winkels aan de laan zijn wij ook de vastgoedeigenaars van The Hotel, terwijl de grote meerderheid van de boetieks gehuurd wordt, wat wellicht hun visie op kortere termijn verklaart. Een groot aantal van de winkelmanagers staat weigerachtig tegenover deze verandering. Als vastgoedeigenaars kijken we verder in de toekomst en we zien een mogelijke meerwaarde voor ons goed. We hebben samengewerkt met het kabinet van Pascal Smet en met Brussel Mobiliteit, om er 100% zeker van te zijn dat de uiteindelijke werken niet te veel impact zullen hebben op de werking van het hotel. We moeten ervoor zorgen dat het hotel even bereikbaar blijft als vandaag en dat de klanten voor de receptie afgezet kunnen worden, dat de vrachtwagens de vuilbakken kunnen komen ophalen. Met al die dingen werd rekening gehouden en onze opmerkingen werden gehoord door diegenen die de plannen opgesteld hebben. Het was een heel aangename samenwerking. Maar we zijn ons er uiteraard van bewust dat we een beetje zullen afzien tijdens de werken.
En vreest u geen impact op de heropleving na de crisis?
Niet voor de hotelsector die heropleeft sinds april-mei. We zitten op ongeveer dezelfde bezettingsgraad als in 2019. En na de toekenning van de stedenbouwkundige vergunning moet er sowieso nog een aanbesteding komen voor de werken enzovoort. Ik denk dat die niet voor 2024 zullen beginnen. Ze zullen volgens mij helpen om het imago van de bovenstad te verbeteren. Dat krijgt het momenteel hard te verduren. Er is veel sprake van onveiligheid, diefstal, carjacking. De heraanleg van de Waterloolaan zal misschien het blazoen oppoetsen. Soms wordt ze vergeleken met andere luxelanen in andere hoofdsteden, omdat we dezelfde winkels hebben, maar de infrastructuur is helemaal niet van hetzelfde niveau als wat er elders bestaat. Ik denk dat deze plannen een goede zaak zijn en dat is ook de mening van de hoteleigenaars.
—————————————————————————————————————-
Tegen
Serge Litvine en zijn kinderen zijn eigenaar van meerdere prestigieuze restaurants in Brussel
Het is volgens mij een echte ramp dat ze de stad als het ware in tweeën delen. Er wordt niet geluisterd naar de handelaars en evenmin naar de meeste inwoners. Rustige straten zijn prima, maar ook al is het verkeer op bepaalde plaatsen minder druk, op andere is er net veel meer verkeer. Dat wat de inwoners betreft.
Voor de winkels dan. Als je kijkt naar de Gulden Vlieslaan, de Waterloolaan, daar liggen alle grote luxewinkels: Vuitton, Chanel, Hermès enzovoort. Mensen die een tas van Hermès willen kopen gaan volgens mij echt geen 500 meter te voet komen en dan het risico lopen dat hun tas onderweg afgepakt wordt. En hoe groot is de kans dat iemand met de fiets een tailleur van Chanel komt kopen? Maar die bedenkingen interesseren onze politici niet. Je mag nochtans niet vergeten dat al deze grote merken een van de voornaamste trekpleisters zijn voor buitenlanders in Brussel. Ze zijn bezig met de stad en de mooie handelszaken te doden.
Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat er inspanningen geleverd moeten worden en dat er nieuwe vormen van ordening gevonden moeten worden, omdat er in Brussel chaotisch en anarchistisch gebouwd werd tijdens de jaren ’60. De huidige staat van de Waterloolaan is om te huilen. De Stad onderhoudt de voetpaden niet en laat gescheurde vuilzakken staan. Het straatbeheer is erbarmelijk.
Geen luisterend oor?
Er wordt niet alleen niet geluisterd, maar ook het bestuur van Pascal Smet en Elke Van den Brandt is jammerlijk slecht. Brussel is geen stad als alle andere. Het is geen vlakke stad; er is een boven- en een benedenstad; Ze vergelijken het met Londen, of zelfs met Parijs. Maar Parijs is een ramp, alle Parijzenaars klagen. En Londen is helemaal plat, voorzien van een goed functionerend openbaar vervoer. Hier in Brussel hebben we geen openbaar vervoer buiten het stadscentrum. Of heel weinig. Er is geen RER (30 of 20 jaar geleden beloofd). We doen precies het tegenovergestelde van wat er gedaan moet worden. Er worden nu al maatregelen genomen alsof het probleem van het openbaar vervoer is opgelost. Maar dat schiet schromelijk tekort. Er zijn buurten die niet voldoende worden bediend. Het hele zuiden van het Brusselse gewest zal veel meer bevoorrecht zijn, rijker, afgesneden van de noordelijke gemeenten. En mensen zullen verhuizen naar Waterloo… Kijk naar de bedrijven in Waterloo; velen verkassen daarheen, terwijl in Brussel het tegenovergestelde het geval is. Het onroerend goed in Lasne, dat het twintig jaar geleden heel slecht deed, bloeit weer op. Dankzij de goede maatregelen van Philippe Close en Rudi Vervoort.
Neem een ander voorbeeld: de sluiting van het bos… Dat is een schandaal. De zuidelijke lus moest opnieuw open, dus heropenden ze die volgens hun interpretatie en veroorzaken ze vervuiling in de omgeving, bij de omwonenden… Sinds ze het bos gedeeltelijk hebben gesloten, is er meer verkeer en is het aantal bezoekers gedaald, vooral tijdens de lunchpauze omdat klanten het zich niet meer kunnen veroorloven hun tijd te verspillen in de file.
Deze besluitvormers moeten voor de rechter worden gedaagd voor de schade die zij de handelaars hebben berokkend en voor hun maatregelen tegen de openbare veiligheid. Ambulances die geblokkeerd zitten vanwege het Good Move plan of de sluiting van het bos, brandweermannen die niet meer door kunnen in bepaalde straten: dat is een ramp!
Het wordt tijd dat de stad en de regio worden bestuurd door managers en niet door advocaten of onbekwame ambtenaren.